LEGO Star Wars: The Skywalker Saga recensie

LEGO Star Wars: De Skywalker Saga is een smeltkroes van verwarrende verhaalkeuzes, dramatisch gevarieerde gameplay en - cruciaal - puur plezier in een sterrenstelsel hier ver, ver vandaan. 

Op 27 augustus 1859 werd Edwin Drake de eerste man die olie sloeg in de Verenigde Staten. Meer dan $ 40,000 aan contanten van investeerders en talloze manuren hadden eindelijk hun vruchten afgeworpen, wat de weg vrijmaakte voor wat TIJD een eeuw later beschreven als 'de grootste bron van rijkdom in Amerika' en in wezen de wereldeconomie voor de komende decennia opnieuw definiërend.

In 2005 deed TT Games hetzelfde (op een weliswaar veel kleinere schaal) voor de LEGO ruimte voor videogames met LEGO Star Wars: Het videospel. Revolutionair in die tijd, werd die zorgvuldig vervaardigde montage van de prequel-trilogie in virtuele stenen bij de release geprezen als niet alleen de beste LEGO videogame tot nu toe, maar ook een van de beste Star Wars spellen aller tijden. TT zwaaide met zijn houweel en sloeg op olie.

Maar gedurende de anderhalf jaar (en talloze games) die volgden, heeft de studio effectief tools neergehaald en gestopt met graven, tevreden met de premies die het had ontdekt bij de eerste keer dat hij erom vroeg. De originele formule is in de vergetelheid geraakt, met slechts kleine aanpassingen onderweg - zodat tegen die tijd LEGO DC Superschurken rolden rond in 2018, het was moeilijk om niet het gevoel te hebben dat we niet op de een of andere manier nog steeds vastzaten in 2005, voortdurend hetzelfde spel spelend met alleen een andere huid, zoals een vreselijke spin-off van Groundhog Day.

De volgende zomer - en met de teleurstellende en nu grotendeels vergeten The LEGO Film 2 Videogame ertussenin - TT aangekondigd LEGO Star Wars: De Skywalker Saga. En daarbij beloofde het opnieuw zijn bijl en st . op te pakkenart graven. Wat volgde was ongekend: meerdere vertragingen, een pandemie en enorm personeelsverloop in een studio naar verluidt geplaagd door crunch, alles kookt over in frustratie bij fans en – tot grote vreugde van TT, ongetwijfeld – mogelijk de meeste hype ooit gegenereerd voor een single LEGO Videospel.

Drie jaar later, LEGO Star Wars: De Skywalker Saga is eindelijk aangekomen. En in negen verschillende films, 20 verschillende planeten en ongeveer 400 karakters heeft TT Games zijn uiterste best gedaan om de vermoeide LEGO videogameformule die de jaren 2020 schopt en schreeuwt - voor beter en slechter.

Op het eerste gezicht is dit een game van de achtste generatie (aangekondigd lang voordat de PS5 en Xbox Series X de kans kregen om te dromen van voorraadtekorten), en in veel opzichten radicaal anders dan de rest van de output van TT Games in het afgelopen decennium en een half. Maar wegborrelend onder de glanzende graphics, nieuwe camerahoek en geknepen vechtsystemen zijn allemaal dezelfde attributen van basispuzzels, oppervlakkige gameplay en repetitieve inhoud die deze serie hebben geteisterd voor meer dan één generatie consoles, schijnbaar onontkoombaar binnen de context van wat het betekent om te zijn LEGO videogame: een doos waar TT Games niet uit kan komen, hoe hard het ook probeert het wiel opnieuw uit te vinden.

Is dat iets slechts? Niet noodzakelijk. Er is iets geruststellend vertrouwds aan een LEGO videogame, en het is drie jaar geleden sinds de laatste – The LEGO Film 2 Videogame – en maar liefst zes jaar sinds de laatste keer dat de studio zich waagde aan een sterrenstelsel ver, ver weg in LEGO Star Wars: De kracht ontwaakt. Dat is een aanzienlijke departZe kwamen uit de tijd dat ze twee of drie keer per jaar uitkwamen, en je kon de flagrante waarheid niet vermijden dat ze in feite hetzelfde spel waren met een nieuw likje verf.

Op die manier, de Skywalker SagaDe vele vertragingen werken echt in hun voordeel: niet alleen omdat de hype want het spel is uitgegroeid tot onvoorstelbare, intergalactische proporties, maar ook omdat het het spel de ademruimte heeft gegeven die het nodig heeft om echt te schitteren na niet minder dan 15 opeenvolgende jaren met minstens één LEGO videogame van TT Games.

En tot eer van de studio schijnen veel van de veranderingen hier echt. Het eerste dat je opvalt bij het opstarten van het spel – en dat je waarschijnlijk nooit zult waarderen tijdens je tijd dat je ermee bezig bent – ​​is hoe ongelooflijk het eruit ziet. We zijn nog aan het praten LEGO, dus het is grotendeels speels in plaats van realistisch — eenvoudige schaduwen, felle kleuren — maar nette details (zoals verwering in zanderige of besneeuwde omgevingen en sfeervolle verlichting) duwen dingen naar de rand, zonder het gevoel op te offeren dat we gewoon in een groot stuk speelgoed spelen doos.

Dat gevoel van het inschenken van al je LEGO minifiguren en schepen op de vloer is aantoonbaar wat De Skywalker Saga doet het het beste, partalleen door de karakters van alle drie de trilogieën voor het eerst samen te brengen. Rond Kamino rennen met Rey en prinses Leia, graaf Dooku verslaan met Maul (wie is nu de beste Sith Lord?) LEGO Star Wars fantasieën over videogames.

Oké, we weten wat je denkt: vertel ons iets wat we nog niet weten. (Schrijf die op tot onze Jedi-geestvaardigheden.) Personages en verhalen door elkaar halen was leuk in LEGO Star Wars: Ook de complete saga. Een e . toevoegenxtra De karakters van de trilogie (en nog wat, via de DLC) is cool. Maar wat doet? De Skywalker Saga do anders?

Nou, daar is de gameplay. Ja, je rent nog steeds meestal van het ene gebied naar het andere, snijdt vijanden in stukken of schiet ze neer, lost een paar puzzels op en gaat dan verder. Maar er is genoeg variatie verweven in de negen kernafleveringen en 45 levels van het spel, zodat je je nooit echt zult vervelen.

Het ene moment schiet je Stormtroopers neer, het andere moment zit je opgesloten in lichtzwaardgevechten, dan ben je in de ruimte om grip te krijgen op hondengevechten, en wat is dit, nu is het een torenverdedigingsspel? Er worden veel ingrediënten in de grote oude kookpot gegooid die ons is gegeven De Skywalker Saga - er moesten er zijn, op zoveel niveaus - maar zelfs als ze niet allemaal zingen (ruimtegevechten voelen soms vreemd traag aan, en de races zullen je je haren laten uitrukken, zoals de manier is om LEGO videogames), zijn ze genoeg om je bezig te houden.

En het voelt allemaal veel meer betrokken dan alle voorgaande LEGO spel ook. Richten met de linker trekker en schieten met de rechter voelt niet alsof het thuishoort in een LEGO videogame in het begin – spiergeheugen zorgde ervoor dat we een tijdje automatisch op de melee-aanvalsknop drukten – maar uiteindelijk klikt het allemaal, vooral met de nieuwe over-de-schouder camerahoek, die de classic luchtfoto om je echt mee te nemen in wat er aan de hand is. Je bent daar beneden, op de grond, met al je minifiguren, en je hoeft niet eens de 'kerkbank'-geluiden te maken. (Glorieus, er is een ontgrendelbare extra dat doet dat voor jou.)

Dat gezegd hebbende, De Skywalker Saga kan ook niet ontsnappen aan de onvermijdelijke conclusie van een Star Wars spel dat je de kans geeft om een ​​lichtzwaard te hanteren, en dat is dat je gaat altijd het lichtzwaard kiezen. Schurken schieten met blasters is prima, maar zodra je je eerste Jedi-personage hebt ontgrendeld, wil je nooit meer terug. Het goede nieuws is dat lichtzwaardgevechten ook een opfrisbeurt hebben gehad, ook al is het een beetje meer oppervlakkig dan vuurgevechten.

Je kunt nu bijvoorbeeld combo-aanvallen aan elkaar rijgen, maar het heeft niet echt een groot voordeel om dit te doen, en de meeste goede dingen zijn nog steeds gebonden aan een enkele knop. Mashing square (op PS4/5), net als in de goede oude tijd, is nog steeds de meest effectieve manier om generieke droids en troopers uit te schakelen - partvooral als ze met zo weinig hits ten onder gaan. (Geen treffer echter: deze gevechtsdroids kunnen een onderdompeling brekend pak slaag aan, sprekend tegen een andere al lang bestaande fout in Star Wars videospelletjes in het algemeen.)

Boss battles geven je meer ruimte om te experimenteren, maar niet tot enig voordeel in de game. Toch is het de moeite waard om met verschillende knopcombinaties te rommelen, alleen al om hoe geweldig alles er op het scherm uitziet, of het nu gaat om het blokkeren van lichtzwaardaanvallen, het ontwijken van een onstuimige vijand op het laatste moment, of het gebruik van de Force om een ​​krat in hun achterhoofd te gooien. Daar zijn (uiteraard) volop mogelijkheden voor tijdens de prequels, partvooral in Revenge of de Sith, die de film weerspiegelt door elk tweede moment te laten botsen met lichtzwaarden.

Niet elk lichtzwaardgevecht in Episode III is speelbaar in LEGO Star Wars: De Skywalker Saga, wat ons echter bij ons belangrijkste twistpunt met het spel brengt: het verpletterde, herschreven en totaal verwarrende verhaal. Dit zijn verhalen die op dit punt goed worden verteld, over het grote scherm, boeken, strips, videogames - zeven ervan in LEGO videogames, niet minder - en TT Games is zich duidelijk bewust van dat feit in de manier waarop het ze hier presenteert. Maar als ultieme viering van alle negen hoofdlijnen Star Wars films, het is dus een beetje ver van het doel.

Door te focussen op die parts van de films die eerder werden verdoezeld in LEGO Star Wars: Het videospel, LEGO Star Wars II: De originele trilogie enzovoort, De Skywalker Saga probeert de gaten te dichten voor die gamers die er al sinds het begin zijn - van de Gungan-achtervolging in The Phantom Menace tot een eindbaasgevecht met de Dianoga in A New Hope. Maar daarbij bladert het door cruciale momenten in alle negen films: de arrestatie van kanselier Palpatine in Revenge of de Sith is een filmpje; De Jedi-mindtruc van Obi-Wan bij Mos Eisley is een al te kort — en niet herspeelbaar — open-wereldsegment.

Die momenten in de open wereld fungeren als verhalende knooppunten voor elk van de negen films, en vertegenwoordigen een nieuwe paradigmaverschuiving in hoe TT Games dit probleem heeft benaderd.artin het bijzonder LEGO spel. De classic niveaus zoals we ze kennen - minikits, echte Jedi-meters - zijn gedegradeerd tot kleine scènes, schijnbaar uitwisselbaar met andere part van hun respectievelijke films (waarom is één gebied een niveau en één open wereld? Vaak, dat is moeilijk te zeggen), en meestal slechts een paar minuten.

Dat is ver verwijderd van de opgeblazen niveaus van LEGO videogames van de laatste tijd, waarvan verschillende zelfs checkpoints op het middenniveau hebben gebruikt om spelers een pauze te geven. Uit elkaar gaan LEGO Star Wars: De Skywalker Saga's niveaus in kortere bursts, afgewisseld met gameplay in de open wereld, heeft de bonus dat alles toegankelijker aanvoelt - je kunt spelen zonder uren achter elkaar aan het spel te besteden, een benadering die misschien opnieuw wordt gekozen met veteraan LEGO videogamers in gedachten.

Maar het roept ook de vraag op: waarom zou je je überhaupt druk maken over niveaus? Als de open-wereldsegmenten die ertussen zitten niet opnieuw kunnen worden afgespeeld - en dat zijn ze ook niet - waarom zou je je dan strikt aan partbepaalde elementen van de LEGO videogameformule die anders misschien beter achterwege was gebleven? Als het antwoord is dat het opnieuw kunnen spelen van levels essentieel is voor de LEGO videogame-ervaring, dan is het alleen maar teleurstellender dat zoveel van het verhaal zich buiten de grenzen van die herspeelbare secties afspeelt.

Bepaalde keuzes rond die open-wereldgebieden zijn ook echt raadselachtig. In Attack of the Clones verschijnen de Jedi gewoon in de Geonosian Arena om Anakin, Obi-Wan en Padmé te redden, maar in De Skywalker Saga, we moeten een taxi nemen over Coruscant met Mace Windu, Kit Fisto en Ki-Adi Mundi, dan naar Geonosis vliegen, landen en te voet naar de arena gaan. Die open-wereldomgevingen bestaan ​​al voor andere, meer relevante momenten in de prequels, dus het invoegen van die reeks in het spel voelt effectief als opvulling.

Aan de ene kant geeft het je meer kans om de enorme open wereld die TT Games heeft gecreëerd op natuurlijke wijze te ervaren en te verkennen – en het is echt ongelooflijk uitgebreid – maar wanneer je naar een planeet vliegt om gewoon een filmpje te zien, zoals op meer gebeurt dan de ene keer begin je twijfels te trekken over een aantal narratieve keuzes.

Ook enigszins twijfelachtig is de voice-acting, althans in parts: toen TT Games voor het eerst de overstap maakte naar dialoog (in plaats van mompelen, dat kan hier in de extras-menu) met LEGO Batman 2: DC Super Heroes en LEGO De Lord of the Rings, vertrouwde het vaak op het rechtstreeks uit het bronmateriaal halen van de dialoog. De sleutel om het te laten werken was echter dat het die regels vervolgens combineerde met visuele grappen, of simpelweg met de volgorde jongleerde, om de studio's te behouden. classic gevoel voor humor.

Voor De Skywalker Saga, heeft de studio er schijnbaar voor gekozen om een ​​geheel nieuwe dialoog op te nemen, wat de deur opent om verder te gaan dan de films met originele lijnen en grappen (waarvan sommige werken, andere niet). Helaas opent het ook een andere deur: een met een groot bord erop waarop staat 'dit zijn niet de acteurs die je zoekt'. Het horen van de filmdialoog die we waarschijnlijk allemaal uit ons hoofd kunnen reciteren, geleverd door nieuwe acteurs — waarvan vele gewoon als slechte indrukken klinken — is schokkend genoeg om je even uit deze ongelooflijke en enorme werelden te halen waarin je speelt.

Die open werelden (waarschijnlijk vanwege hun enorme omvang) kunnen soms ook een beetje leeg aanvoelen, met in bepaalde gebieden niet veel meer te doen dan spullen voor studs kapot te maken (de valuta van het spel, onveranderd in coupures van eerdere LEGO titels - zilver, goud, blauw en paars, van 10 tot 10,000). Dat is niet per se een slechte zaak, want door elke hoek vol te proppen met zijmissies, hadden deze ruimtes overweldigend kunnen aanvoelen.

Zoals het is, zijn er nog steeds genoeg missies om in te duiken buiten de hoofdverhalen, maar verwacht niet dat er iets te ingewikkeld is: je zult meestal dezelfde gameplay-lus herhalen van het verkennen van gebieden, chatten met NPC's en het verslaan van vijanden. De meeste van deze speurtochten (waarvan sommige pijnlijk uitgesponnen melkweghoppen omvatten) zullen je belonen met Kyber Bricks, De Skywalker Saga's versie van gouden stenen, waarvan er in totaal 1,166 te verzamelen zijn - dat zou je een idee moeten geven van hoeveel er in deze game zit - en nieuwe personages om te ontgrendelen.

Het betekent dat er eigenlijk altijd wel iets te doen is, hoewel dat zo is LEGO videogames waarvan u waarschijnlijk ten minste één filmtrilogie wilt voltooien voordat u zich in de gratis speelmodus waagt. Het verkennen van de melkweg is niet zo leuk als je je realiseert dat je nog een personage moet ontgrendelen in apartbepaalde klasse, en je kunt een puzzel of missie die je bent tegengekomen niet voltooien, dus je kunt het beste eerst een deel van het verhaal doorlopen.

Zeventien jaar geleden sloeg TT Games olie in met... LEGO Star Wars: Het videospel. Het heeft niet helemaal dezelfde truc herhaald met LEGO Star Wars: De Skywalker Saga – het tempo is te hoog, de verhaalkeuzes vaak bizar, de voice-acting schokkend – en er zijn een te veel bekende (en misschien onontkoombare) ingrediënten in de mix.

En toch is er hier nog genoeg om te verheffen De Skywalker Saga boven en buiten de rest van de studio's LEGO bibliotheek. Het is ambitieus, enorm en – misschien wel het belangrijkste – leuke, of je nu door golven van gevechtsdroids scheurt of TIE Fighters neerschiet. We zijn eindelijk verder dan de basisformule van LEGO videogames voor iets dat echt fris aanvoelt – zelfs als alle glimmende dingen aan de oppervlakte zijn – terwijl je nog steeds het gevoel vastlegt dat je gewoon aan het spelen bent in een gigantische speelgoeddoos.

LEGO Star Wars: De Skywalker Saga is nu beschikbaar op PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series S/X, Nintendo Switch en pc. Uitchecken onze speciale hub voor manieren om te kopen en de beste versie van het spel om naar te streven.

Ondersteun het werk dat Brick Fanatics doet door uw LEGO met behulp van onze affiliate links.

- Veelgestelde vragen -